- Πιττακός
- Ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας, ο οποίος έζησε κατά την παράδοση μεταξύ 640 και 570 π.Χ. και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πολιτική ζωή της πατρίδας του Μυτιλήνης. Μαζί με τους αδελφούς του ποιητή Αλκαίου ανέτρεψε την τυραννίδα του Μελάγχρου και αποκατέστησε την αριστοκρατία (610 π.Χ.). Η εγκαθίδρυση μιας νέας τυραννίδας από τον Μυρσίλο ανάγκασε τους αριστοκρατικούς, μεταξύ των οποίων και ο Αλκαίος και ο Π., να καταφύγουν στην εξορία. Ο Π. όμως επέστρεψε στη Μυτιλήνη και συνεργάστηκε με τον Μυρσίλο, προκαλώντας τις κατηγορίες των παλιών του φίλων. Μετά το θάνατο του Μυρσίλου ο δήμος εξέλεξε τον Π. ως αισυμνήτη (ίσως 590 π.Χ.). Ο Π., στα δέκα χρόνια που κράτησε την εξουσία, κυβέρνησε συνετά και επέβαλε μικρές μόνο μεταρρυθμίσεις στη νομοθεσία. Το 580 παραιτήθηκε από την αρχή και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του ως ιδιώτης.
* * *ο, ΝΜΑαρχ.πολιτικός ηγέτης τών Μυτιληναίων, νομοθέτης και ένας από τους επτά σοφούς τής ελληνικής παράδοσης, ο οποίος έπαιξε σπουδαιότατο ρόλο ως στρατιωτικός ηγέτης στον μακροχρόνιο πόλεμο τών συμπατριωτών του με τους Αθηναίους που πολεμούσαν για το Σίγειο και είχαν επικεφαλής τους τον ολυμπιονίκη Φρύνωνα.[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ. (βλ. λ. πιττάκιον)].
Dictionary of Greek. 2013.